Ταξιδεύοντας με τις ευφάνταστες περιπέτειες της Έλλης
H Έλλη είναι μια μαθήτρια Λυκείου, αλλά και συγγραφέας η οποία γράφει τις ευφάνταστες περιπέτειες της με πολλαπλούς σκοπούς. Ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες της τους αναγνώστες της, αλλά παράλληλα βοηθάει τα παιδιά της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί». Τα δύο βιβλία της Έλλης που έχουν κυκλοφορήσει με την υποστήριξη της αλυσίδας καταστημάτων Public απευθύνονται σε παιδιά 3-12 ετών. Όλα τα έσοδα της διάθεσης των δύο βιβλίων της προσφέρονται για την στήριξη του «Μαζί για το Παιδί».
Για τις ημέρες αυτές που όλοι μας «μένουμε σπίτι», η Έλλη δημιούργησε μια μικρή ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με τα δύο της βιβλία η οποία είναι ελεύθερα προσβάσιμη σε όλους στο https://www.peripetiesmetinellie.com/ στη σελίδα υπάρχει ένα link για όσους γονείς επιθυμούν να προσφέρουν στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί».
Η νεαρή συγγραφέας μας μίλησε για τα βιβλία της, τα ταξίδια της, για το πώς την αντιμετωπίζουν οι συνομήλικοι της, αλλά και για τα δικά της αγαπημένα παιδικά βιβλία. Τέλος, δηλώνει πολύ χαρούμενη που βρήκε έναν δημιουργικό τρόπο να βοηθήσει παιδιά σε ανάγκη.
Ιστορίες από ένα παιδί για τα υπόλοιπα παιδιά, πως ξεκίνησε αυτό το ταξίδι και ποιος είναι ο προορισμός του;
«Μικρά ποιηματάκια έγραφα από μικρή. Την πρώτη μου ιστοριούλα την έγραψα το καλοκαίρι της έκτης δημοτικού. To πρώτο «τεστ» ήταν να την διαβάσω στους γονείς μου. Όταν μου είπαν ότι τους άρεσε σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να γίνει βιβλίο για να την μοιραστώ με αλλά παιδιά. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα έβγαζα χρήματα από κάτι τέτοιο και για να πω την αλήθεια δεν μου άρεσε καν αυτή η ιδέα!
Εκείνη την εποχή είχα τις πρώτες μου επαφές με την Ένωση «Μαζί για το Παιδί» και έτσι σκέφτηκα μήπως θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το ταλέντο μου για να προσφέρω σε ανθρώπους με ανάγκη. Έτσι αποφάσισα να εκδώσω τη ιστορία που έγραψα ως παιδικό βιβλίο και να προσφέρω τα έσοδα στο «Μαζί Για το Παιδί». Από τότε έχω εκδόσει το δεύτερο βιβλιαράκι μου και έχω γράψει το τρίτο που τώρα εικονογραφείται. Γράφοντας μπορώ να ξεφύγω και να περάσω καλά παίζοντας με την ομοιοκαταληξία.
Εκδίδοντας αυτά που γράφω προσπαθώ να δείξω στους μικρούς αναγνώστες των βιβλίων μου ότι πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους, να ακολουθούν τα όνειρα τους και να προσφέρουν στην κοινωνία αναπτύσσοντας τα ταλέντα τους».
Συνομήλικοι αλλά και μικρότερα παιδιά διαβάζουν τις ευφάνταστες περιπέτειες σου, αυτό το γεγονός τι αισθήματα σου προκαλεί;
«Και τα δυο βιβλία τα έχω παρουσιάσει αρκετές φορές σε διάφορα τμήματα στο δημοτικό του σχολείου μου. Κάθε φορά που κάποιο παιδάκι έρχεται να μου πει ποσό πολύ του άρεσε το βιβλίο ή αφού το διαβάσω στο τμήμα κάποιο παιδί τρέχει να το δανειστεί από την βιβλιοθήκη ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα, δεν σκέφτομαι ότι υπάρχουν στιγμές που ενώ εγώ δεν το ξερω άλλοι διαβάζουν τα βιβλία μου! Νομίζω πως αν ήξερα ότι όποιοι τα διάβαζαν και τα ευχαριστιούνται όπως ακριβώς τα παιδιά στα οποία κάνω παρουσιάσεις θα ένιωθα πολύ χαρούμενη».
Το βιβλίο σου ταξιδεύει τους αναγνώστες του σε μέρη κοντινά όπως στη Ρώμη, το Παρίσι, το Λονδίνο, αλλά και σε πιο μακρινά όπως στην Αργεντινή. Γιατί επέλεξες αυτούς τους συγκεκριμένους προορισμούς;
«Σε πολλά από αυτά τα μέρη έχω ταξιδέψει με τους γονείς μου. Γράφοντας λοιπόν ήθελα να συμπεριλάβω μερικές από τις προσωπικές αναμνήσεις και εντυπώσεις στο δεύτερο βιβλίο μου. Τα υπόλοιπα μέρη που είναι στο βιβλίο και στα οποία δεν έχω πάει είναι χώρες και πόλεις που θέλω πολύ να επισκεφτώ και είναι οι επόμενοι μου προορισμοί. Γενικότερα μου αρέσει πάρα πολύ να ταξιδεύω και τα ταξίδια που έχω κάνει με τους γονείς μου είναι ένα μεγάλο κομμάτι των παιδικών μου χρόνων που έπρεπε οπωσδήποτέ να είναι κομμάτι και μίας από τις ιστορίες μου».
Πολλοί συμμαθητές σου θα πούνε γιατί τώρα που δεν έχουμε σχολείο και υποχρεώσεις γιατί να μπούμε στην διαδικασία να ξεφυλλίσουμε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, τι θα τους απαντούσες; Τι κίνητρα θα τους έδινες για να διαβάσουν το δικό σου βιβλίο;
«Νομίζω πως τώρα που ζούμε σε μία δύσκολη εποχή κατά την οποία δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε το δεύτερο μου βιβλίο με τίτλο «Η Έλλη Ταξιδεύει» είναι ιδανικό για να ξεφύγει κανείς σε μακρινά μέρη που δεν έχει την ευκαιρία να πάει. Μέσω αυτού του βιβλίου μπορεί κανείς να βγει έξω από το σπίτι έστω και μέσω ενός βιβλίου. Επίσης μίας και τον περισσότερο χρόνο μας αυτές τις μέρες τον περνάμε μπροστά από τις οθόνες των υπολογιστών μας θα έλεγα πως ένα τέτοιο βιβλίο είναι ιδανικό διάλλειμα από τα video games καθώς μας προσφέρει περιπέτεια αλλά και τις πανέμορφες εικόνες που έχει εικονογραφήσει η Θεανώ Πετρίδου».
Ποια είναι τα δικά σου αγαπημένα βιβλία;
«Όταν ήμουν μικρή διάβαζα πολλά βιβλία του ΕυγενιουΤριβιζά με τον μπαμπά μου, κάποια από αυτά ξανά και ξανά. Τώρα πιά δυστυχώς δεν έχω τόσο χρόνο όσο θα ήθελα για να διαβάζω καθημερινά καθώς είμαι στην δευτέρα Λυκείου και το πρόγραμμα μου είναι πολύ απαιτητικό. Όταν όμως έχω λίγο ελεύθερο χρόνο διαβάζω κυρίως βιβλία μυστηρίου».
Τέλος, τα έσοδα από τις πωλήσεις δίνονται στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί», πως αισθάνεσαι που μέσω της φαντασίας σου και της επικοινωνίας σου με άλλα παιδιά προσφέρεις σε παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη;
«Νιώθω πολύ χαρούμενη που μπόρεσα να βρω έναν δημιουργικό τρόπο για να βοηθήσω παιδία σε ανάγκη. Έχοντας γνωρίσει πολλά παιδάκια στα σωματεία του «Μαζί για το Παιδί» έχω αντιληφθεί πως η συνεισφορά μου στην Ένωση είναι απαραίτητη καθώς υπάρχει πραγματική ανάγκη και έχω νιώσει χρήσιμη».