Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι γονείς καλούν στη Γραμμή 11525 αναφέροντας την αγωνία τους για την προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο.
Όπως κάθε μετάβαση στη ζωή του ανθρώπου, έτσι και η μετάβαση από το στενό πλαίσιο της οικογένειας στην ευρύτερη σχολική κοινότητα, είναι ένα «πέρασμα» από μια γνωστή και δεδομένη κατάσταση σε μια νέα, άγνωστη συνθήκη που σηματοδοτεί μια αλλαγή τόσο στη ζωή του παιδιού όσο και στο ρόλο του γονιού.
Και όπως κάθε αλλαγή, ενέχει και δυσκολίες, αγωνία, άγχος. Ιδιαίτερα, μάλιστα, στη σημερινή πραγματικότητα λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επιφέρει η υγειονομική κρίση Covid-19.
Όπως είναι φυσικό, οι περισσότεροι γονείς επιθυμούν η εμπειρία του σχολείου να είναι θετική για τα παιδιά τους κι ελπίζουν να τα οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον. Επιθυμούν το παιδί τους να είναι ευχαριστημένο στο σχολείο. Σε αυτή την επιθυμία ωστόσο, παρεμβάλλεται το προσωπικό βίωμα του κάθε γονιού από τη δική του σχολική εμπειρία και τα δικά του συναισθήματα που μπορεί να μην είναι πάντα θετικά.
Είναι σημαντικό οι γονείς να διεργάζονται το προσωπικό τους βίωμα και τις προκαταλήψεις τους ώστε να μην μεταφέρονται στα παιδιά είτε με τη μορφή προσδοκιών είτε αυξημένου άγχους που μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετη πίεση. Άλλωστε, ο ρόλος του γονιού στη σχολική ηλικία είναι να επιτρέψει στο παιδί να μεγαλώσει.
Ας δούμε λοιπόν πως μπορούν οι γονείς να είναι βοηθητικοί σε αυτή τη μετάβαση από τον «μικρόκοσμο» της οικογένειας στον «έξω κόσμο» που είναι ο κόσμος του σχολείου.
Το σημαντικότερο είναι οι γονείς να γίνονται παράδειγμα για τα παιδιά τους. Όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να αλλάζουν, να βελτιώνονται, να αντλούν χαρά και ικανοποίηση από τη ζωή, θέλουν να τους μοιάσουν και να κάνουν το ίδιο. Η δική τους σιγουριά και αισιοδοξία ενισχύει τα παιδιά να προχωρούν με σταθερό βηματισμό.
Από την Επιστημονική Ομάδα της Γραμμής 11525 & του Συμβουλευτικού Κέντρου του Μαζί για το Παιδί